keşke bu kadar kitap okumasaydım,
keşke bu kadar film izlemeseydim,
keşke şarkıların sözlerine dikkat etmeyip üç-dört dakikada çarçur etseydim,
keşke bu kadar iyi olmak için uğraşmasaydım; biliyorum ki bir insan ne kadar iyi olmaya çalışsa o kadar batar göze,
keşke düşünmeseydim bu kadar; ölen insanları, ölen insanların sevenlerinin çektiği acıları, ölen insanla ölen ruhları, ölen insanla kaybolup giden hayalleri, umutları
keşke bu kadar sevmeseydim mesela; umudu asgari kullandığım kadar sevgimi de asgari kullansaydım, ilerisi için sakyalabilseydim,
keşke aşkı serdar ortaç-demet akalın şarkılarından öğrenseydim ve o öğrendiğimi aşk sanıp ona göre yaşasaydım,
keşke ezginin günlüğü olmasaydı,
keşke bu erken yaşımda bunları düşünecek kadar çok şey yaşamasaydım,
keşke hayat denen şu fahişeyle defalarca sarmaş dolaş yatmasaydım,
keşke bu ılık yaz gecesinde bunları yazmak için burada değil de yarın berkecanlarla, ıtırsularla buluştuğumda ne giyeceğimi düşünmek için yatağımda olsaydım,
keşke bu yaşımda bu kadar keşkem olmasaydı.
