4 yıldır sınav stresi ve ders çalışma dışında pek bir şey katamamış olan okulu pek özlediğim söylenemez. Ama ders çalışma bağımlısı olmuş bünyem bu yeni duruma alışmakta çok zorlandı. Okulun en kötü yani bence akşamları, insanın aklının rahat içinin bir türlü huzur bulamaması; örneğin akşamları herkes televizyon izlerken sen proje peşinde olmak zorundasındır, herkes geceleri rahat yatağında uyurken sen sıçtın mavisini görürsün. Gel gör ki iple çektiğim o mezuniyet geldi ama ne o akşamları tv izleme sevdam ne de uyku beni mutlu ediyor. Ulaşılmazken güzelmiş be. insan huzurlu olabilme ihtimalini seviyormuş meğer huzur diye de bir şey yokmuş, kahrolsun mezuniyet nokta.
