maç başladığında şöyle bir kabullenmişlik kalmıştır hep bende; "gerekiyorsa rakip takımla beraber hakemi de yenmek zorundayız."
galatasaray son yıllarda o kadar dış kapının dış mandalı muamelesi görür oldu ki artık rakip takımlarla beraber ülke futbolu hakkında karar alanları, idare edenleri, adaleti sağlamakla yükümlüleri de yenmek mecburiyetinde kalıyor. yener mi? yine yener ama bu kadarı da artık fazla. milli takım dünya sıralamasında 57.liği görmüşken kulüp takımlarının başarısıyla övünen federasyon başkanı, bugün avrupa'ya kitlenmiş ve ciddi bir potansiyeli olan galatasaray'ı resmen zincire vurmuştur. ülkesinin takımını, dünya platformunda sakat bırakarak ülke futboluna çok güzel hizmet etmiştir, tebrik ediyorum bu rezilliği.
eğer hukuk yoluyla bu karar değiştirilemezse en azından ben kendi kulübüm olan galatasaray'dan milli takımlara sporcu vermemek gibi bir karar almasını bekliyorum. bu kafayla idare edilen ülke futboluna ihanet değil bilakis hizmet olucaktır böylesi.
