Seni, anlatabilmek seni.
iyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Ard- arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül- gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...
sonra sebepsiz, yarım bıraktım bu şiirimi, oysa daha en az 2 kıta devam edecektim, vazgeçtim. bir arkadaşa gösterdiydim, çok beğenmişti, ama yarım bıraktım işte. nasip kısmet...