promil değeri yüksek, kallavi şiirler yazıyorum son günlerde. hiçbirini okutmuyorum sana, vazgeçtim öyle yapmaktan. ben, suskunluğunu gölgelemekten çekinirim hem.
şarkılar geliyor aklıma, kısık sesle dinliyorum ki duymayasın diye. bazen de daha önceden yazılıp da yönelmiş şiirler söylüyorum kendi başıma. üvercinka diyorum mesela, promil değeri yüksek gene. orada hani afrika dahil diyor ya, o kısmına gelince sesim titriyor. ama boynunda olduğumu söylerken, boynunu benim kadar kimse değerlendiremez derken neşemi buluyor ve cesaretimi topluyorum.
fazlasıyla dengesiz bir psikolojideyim, ip cambazı olsaydım ancak bu kadar yaşayabilirdim kendimi sakatlamadan. ne demek biliyor musun? boşver.
iyisindir sen. ki olmamak için bir nedenin de yok. hem o gözlerle neye baksa güzel görürdü bana kalırsa insan. iyi ol zaten, senden isteğim en nihayetinde budur.
o zaman saçların da iyilerdir, yanakların, omuzbaşların, kirpiklerin, kaşların. he kaşların demişken bir tane asi kıl vardı orda akşam, sabah uyandığımda gitmişti. sanırım bir sınırötesi operasyona maruz kaldı, ya da gözaltına alındı ne bileyim. ben uyarmadım seni, aslında hoşuma bile gitmişti açıkçası baş kaldırışı. hem senin kaşındı ki nihayetinde, mutlaka bir hinlik planı olmalıydı.
bir de şortun geliyor aklıma arada bir. hani şu bana vermeye kalkıştığın şortun. olmazdı bana ama kotla yatmama laf etmeseydin belki de işler bu kadar karışmayacaktı. hayır, benim açımdan değil, senin açından. ben seni, tüm karşı konulmazlığına rağmen sakınabiliyordum hem gazabımdan o ana kadar, bilmem dikkat ettin mi hiç.
neyse bunu bir diyalog haline getirmek doğru değil. hem sonra "çok hoş koktu" dersin, sen de içmek istersin bir iki yudum ve sonra ben komalık olurum yok yere.
şiirlerim mi? ateşe veriyorum, yanıyorlar. aslında havalar da fena sıcak ama yanan bir şeyler olunca kendimi yalnız başıma hissetmiyorum sanırım.
hem zaten ağır kokularıyla yanmayı o kadar hakediyor, o kadar hakediyorlar ki. görsen, anlardın beni. gene de senin gözlerine yaraşmaz benim görünürlüğüm.
şimdilik sus bakalım az daha, elinin gizliden gizliye değdiğini hissediyorken ben. biraz daha suskunlukta boğ bakalım kendini, ne kadar daha karşı koyabileceksin ki?
