finaller dolayısıyla son 2 bölümü izleyememiştim. 102. bölümü izledim az önce. yaklaşık 4-5 yıldır bu kadar çok ağlamamıştım. ismail abinin babasıyla ilgili olan sahnelerinde gözlerim dolar hep, babam sağ çok şükür ama yaşanan kötü anılar unutulmuyor malesef. ne kadar dolduysam artık bildiğin hüngür hüngür ağladım. ah be ismail abi.
sezon finalini çok merak ediyorum ama böyle bi bölüm daha çok ağır gelir, sabahı edemem diye korkuyorum.
