hayatımda aşık olduğum, sevdiğim tüm kızların aşırıya kaçan; belirgin bir şekilde fark edilebilen bir kibiri vardı. bu beni cezbederdi dostlarım. ilginç bir şekilde hayranlık duyardım böyle tiplere. çıldırırdım. nasıl benden iyi bir oyuncu olduğunu düşünebilirdi ki bu kadın.
kendisinden daha güçlü birini tanımaya ihtiyacı vardı. her bakımdan daha donanımlı olduğum bu kadın beni nasıl küçük görürdü. onu sarsmam gerekiyordu. kendisinden daha iyi bir oyuncuyu görmeye ihtiyacı vardı. üstelik kibiri de makuldü. beni tanıdı. bir şekilde benim oldu o kibirli kadın. ama mutsuzdu. bana bakarken kusurlarını görüyordu. aşağılık olma duygusu onu bunaltmıştı. nasıl bu kadar iyisin diye sordu? gülmüştüm. o kafamda büyüttüğüm kadın bu muydu? uğruna kendimi harcadığım.
ayrıldık, çünkü mutsuzdu. gerçekleri görmek istemiyordu. bir yere kadar dayanabildi. ancak kibiri törpülenmişti. artık daha bir farkındaydı. olgunlaşmıştı. ama neden mutsuzdu ki?
