--spoiler--
ama mademki yaşıyordum, daha da büyük acılara katlanmak zorundaydım.
***
ne insanlardı yahu.ben neredeyse ölüyordum, hiçbirinde sevginin katresi yoktu.pijamamla banyo havlumu aldım.vücudumdaki tuzu, ruhumdaki kırgınlığı yıkayıp temizlemek istiyordum.
***
herkesin beni eleştirmesi bir şeyi çözümlemez.''avare'' sözcüğünü yutmak şişmanlatsaydı ben yusyuvarlak olurdum.evde avare, okulda avare...
***
babam gazeteyi açıp oyalanıyordu.ben, dışarı çıkıp kendimi sokaklara atıyordum.sokaklar bomboştu.kimse benim yavaş yavaş ölmekte olduğumun farkında değildi.zayıflamıştım.babamın sağlığı için kaygılanmaktan olduğunu söyleyerek belli etmiyordum.şarkı söylemiyor, ıslık bile çalmıyordum.gülümsemek, zevk olmaktan çıkıp bir zorunluluk halini almıştı.sofrada yemeği zorla yutuyordum.en kötüsü de gecelerdi.yatağımdan kalkıyor, karanlıkta oturarak sabırsız bir horoz beni uyutana kadar yıldızları seyrediyordum.en küçük hareketime bile içten içe sinir egemen olmuştu.