yalnız kalınca dinlediğim şarkılar öyle tuhaf hissettiriyo ki sözlük birden mutsuz, hüzünlü oluveriyorum.
müziği kapatsam hislerim yarım, kapatmasam uykum yarım...
napayım ki? insan geçmişte kalanları içinde tutmak zorunda kaldığında içten içe yanıp sönüyo işte.
tanrııım şu an öyle bi duygu patlaması içerisindeyim ki bütün şarkılar sanki beni anlatıyo galiba sinirimden ölücem. elveda şimdilik.*
