işte tchaikovsky'nin tüm zamanların en acılı eseri. anna karenina dahilinde birçok eski yapımda kullanılarak belleklere yerleşen bu melodi, söylenenler doğruysa gerçekten de bestecinin hayatında acılı bir zamana rastlar. şöyle ki, çaykovski, her ne kadar eşcinsel olduğu söylemleriyle karşı karşıya kalsa da, parasız kalıp beste yapamadığı bir dönemde kendisine para karşılığı müzikal hazzı için beste yapması önerisini getiren madame von meck'le girdiği platonik ilişki, yıllar önce hayat ansiklopedisi'nin de yazdığı üzere şöyle gelişecektir:
"ünlü rus besteci çaykovski, hayatı boyunca yalnız 2 şeye bağlanmıştı: müzik ve yüzünü hiç görmediği sevgilisi madame von meck'ten aldığı mektuplar. çaykovski, cenevre'de tedavideyken bu esrarengiz kadınla mektuplaşmaya başlamıştı. madame von meck, tatlı mektuplarıyla bestecinin maneviyatını düzeltmesi yanı sıra, kendisine ayrıca para da göndererek onu maddi bakımdan destekliyordu. yalnız bir şartı vardı: birbirlerini hiç görmeyecekler, birbirleri hakkında başkalarından da bilgi edinmeye kalkışmayacaklardı.
fakat günün birinde madame von meck'ten gelen bir mektup bestecinin hayatını bir anda yıkıverdi. kadın artık onunla mektuplaşmak istemediğini yazmıştı "ara sıra beni hatırla" diyordu. çaykovski çılgına dönmüştü...hayatında sevgiyle bağlandığı tek insan ona bunu nasıl yapabilirdi! kağıda kaleme sarıldı, madame von meck'e un bir mektup yazdı. maddi yardıma ihtiyacı kalmamıştı, fakat onun mektupları olmazsa yaşayamayacaktı. çaykovski'nin bu uzun mektubuna madame von meck'in bir komşusu yanıt verdi. herşey bitmişti artık. kadın yazı yazamayacak kadar hasta ve yorgundu.
çaykovski yeni bir eser bestelemeye koyuldu. 6. senfonisini besteliyordu. ölmüş bir dostluğa veda şarkısıydı bu. melodileri o kadar acıklıydı ki, besteci bile üzerinde çalışırken zaman zaman gözyaşlarını tutamıyordu. bu esere hiç kullanılmamış yeni bir ad bulmalıydı: bestecinin çektiği dayanılmaz ızdırabı tek kelimeyle anlatacak bir ad. "trajik senfoni" veyahut "gözyaşları senfonisi". kardeşi, bestecinin imdadına yetişti. esere pathetique (acıklı) senfoni adını koydu. çaykovski son eserini bitirdikten sonra hayata gözlerini yummuş, ölümünden 2 hafta sonra eser, dinleyicilerle buluşmuştur". (ulan hatrımda kalan hikaye bu değildi, yanlış kaynak).
30 saniyede kısa edit: kadın duldu, bir kızı vardı, çaykovski karısından ayrı yaşıyordu. bir kere arabayla yolda karşılaşmışlar, çaykovski dönüp bakmamış, kadın yaşlanıp hastalanmış, çaykovski de kolera salgını başgösteren moskova'da mikroplu su içip ölmüş. rezil ettik bütün olayı allah cezamı versin.
