Aylar öncesinden kendimi ayarladığım onur yürüyüşüdür. 1 hafta doya doya(365 günün içinde 1haftanın lafımı olur?!) , güle eğlene, haykırmak istediklerimizi kartonlara yazıp sloganlar atarak harika bir lgbtt onur haftası gerçekleştirdik. Sokaktaki kendini bilmez, namuslu namussuz kesimden korkmadan ve özgürce dolaştık. Korkması gereken bizler değiliZ zaten.
Bizler herşeyden önce insanız, insan! Benim yönelimim kimseyi ilgilendirmez. Bu benim hayatım. Yaptıklarımı yargılamaya, seçimlerimi eleştirmeye kimsenin hakkı yok. Türkiye'de durum öyle vahim bir noktadaki resmen sizli bizli olduk. Heterolarla lgbtt bireyleri birbirinden ayıran tek şey yönelimlerimiz mi? Ne yani zorla istemediğimiz ve sizin doğru kabul ettiğiniz hayatı mı yaşayalım? Bu ülkenin tek sorunu biz miyiz? bir kere sizin olayınız baştan boka sarmış. biz sorun değiliz, biz insanız, aynı ülkenin yurtdaşlarıyız, biz kardeşiz ulan kardeş. hiç kardeş kardeşi öldürür mü? benim yatak odamdan sana ne kardeşim? sana ne!
Biz bu pazar nefret cinayetlerine dur demek için, anayasada hakkımızı aramak için, özgürce yaşamak için yürüdük.
son olarak tüm lgbtt kardeşlerime ve yanımızda olupta bize destek olan, ayrımcılık yapmayan, bizleri savunan tüm hetero kardeşlerime teşekkürler. Her şey için teşekkürler.
Bizleri sadece seks objesi olarak gören akıl yoksunları, size söyleyecek lafım yok. o kadar acizsiniz ki...
