müziğin ruhuna odaklanıp gözlerimi kapatmışken,
ismimi haykırarak ya da hayvanca dürterek bana bir şey soran insandır.
o an hayal dünyamda kulaklıkla o insanı boğmak geçse de kuru bir
-efendim!
demektir. yani şu ki:
Tahammül edilemeyen şey, tahammüldür belki de.
