bitirince her izleyenle izlemeye yeniden basladigim, herkese israrlarla izletmeye calistigim dizidir. nasil boyle klasik bir konudan boyle siradisi, boyle ince detayli ve insanlara izleterek onlara iyilik yaptigimi dusundurtecek bir dizi cikarabilirler ki?
--spoiler--
kiliselerin en guzel kirildigi noktalardan birisi joo won'un hem cok karizmatik ayni zamanda cok da sacma bir tip olabilmesidir. yani sahip olduklariyla cok guclu, isinde cok basarili oldugu icin cok karizmatik ve hayat tarziyla cok cekici. ama tatli bir gorgusuzlukle de sicacik bir insan. bunu saglayabilen kac zengin dizi karakteri vardir ki? teek teek islenmismis, sapsik.
ikinci nokta gururuna saplanip kalmayan, kendiyle verdigi savasi kizdan saklamayan, bunun icin mucadele eden ama yenilince de bu yenilgiyi kabul edebilen bir erkek karakter. sifir gurur yahu, boyle samimi bir ask hikayesi olabilir mi?
ucuncusu de; kizin babasinin joo won yuzunden oldugunu ogrendiginde ondan nefret etmek yerine 'babam senin hayatini kurtardiysa sen benim icin de cok kiymetlisin' diyebilmesi. dizideki en guzel ince nokta buydu. zaten korelileri cekici yapan bu farkli perspektifleri, cekikler mekikler bik bik bik de bir dilleri var ama adamlar yapiyor bildigin.
bunlar ilk goze carpan noktalar ve ustunkoru bile gectim.
--spoiler--
sinavlarima ragmen bana kendini 1 ayda iki kere izlettin ya sevgili joo won, sana ben daha da bir sey demiyorum.
