kac kere yazdım bu baslıga bılmıyorum.hıc mı eskımez bır sarkı ya da zaman geçer,kısıler geçer,her sey geçer bu sarkı hep aynı hıssettırıyor.uzaksın uzak,fızan kadar,sen bir yerlerde ben bır sehırde,cok degıl aksam olunca benı hatırla.hanı ölürdük unutmasak ama hatırlamak boynumuzun borcu ya,o hesap.mektupları yak dıyor,bir zamanlar yaptığım gıbı ağlaya her seyı her anıyı ateşe ver diyor.bir daha aynı seyı yapma gucum var mı bılmem,ne kaldı gerıye zaten bır suru bos hatıra.en azından onlar dursun pembe zarfta.depremler olsun ust uste sonra kahrından öl.dagılsın kalbın,öl hatta orda lanetler yağdır yıne de benı hatırla dıyor.bir insan bir insana ne yasatabılır kı bu kadar kalbının dağılmasını,ölmesını ısteyebilir siz duşunun.hala severken..
işte bu sarkı öyle bır sarkı,en sonundakı nağmede,klıpte esas oğlan ölür,esas kız yıkılır.hala benı hatırla der..
