vallaha yemek sahneleridir. tereyağı hiç sevmezdim. ta kii... bir kere şaban dolabına tereyağı saklamıştı o gün mahmut hoca açlık cezası vermişti gençlere... düdüğe yedirtmemişti. kendisi yemişti. o günden sonra tereyağını sevdim. bir ara çıtır leblebi vardı şaban'da... hatta arkadaşlarına vermeyince arkadaşları dolabından gece vakti yürütmüşlerdi. o günden sonra leblebiyi çok sevdim. aynı zamanda cevizli sucuğu da unutmamak lazım... bir keresinde mahmut hoca gençlere yine açlık cezası verip, karşılarında makarna falan yemişti. makarnaya karşı pek ilgim olmadığı halde, o günden sonra makarna aşığı olmuştum. yani bu yemek sahneleri çok etkilemişti beni. hem sevmediğim yemekleri sevmiştim. hem iştahım açılmıştı. ya aklıma gelmişken. hocam konuyla ilgili değil ama. bir de erol taş'ın tavuk yeme sahneleri vardı. arkadaş o ne iştahlı yiyiştir ya. normalde kırmızı et seven biriyim. ayda yılda bir yediğim tavuğu, o sahnelerden sonra kırmızı etten daha fazla yemeye başladım. hey gidi hey. valla aç kalacakmışız.
