iki şehrin hikayesindedir tartışmasız. daha doğrusu ilk paragrafı da söyleyebiliriz.
"En iyi zamanlardı, en berbat zamanlardı, bilgelik çağıydı, aptallık çağıydı, inanç devriydi, kuşku devriydi, Işık dönemiydi, Karanlık dönemiydi, umudun baharıydı, umutsuzluğun kışıydı, önümüzde her şey vardı, önümüzde hiç bir şey yoktu, doğrudan cennete gidecektik, doğrudan cehenneme gidecektik, - sözün kısası, o zamanlar da tam bu zamanlar gibiydi: Sesi en yüksek çıkan yetkililer, her şey iyisiyle kötüsüyle ancak en üstün en aşırı mertebelerde anlaşılsın diye tutturmuştu."
