insansanların ne kadar aşağılık olduğunu daha iyi anlarken bir romanın içerisine bir hayat dolusu düşleri sıkıştırarak başı ve sonu belirsiz bir yolda yürümenin zevkini içinde duyarak karmakarışık cümlelerin ortasında kalmışken adı huzursuzluk olan bir sokaktan geçip de meymenetsiz bir şarkının içerisine bütün bildiklerini kusarak hiç vazgeçemeden her şeyi başa alıp da bir kez daha deneyip tanrıların masasından geçmeyi ki ağlama vaktinin yavaş yavaş geldiğini hissederek beklenti içerisindeki ihaneti karşılamak için aynada bir çizik de kendinin açıp doğu mu batı mı hangisi derken anlatacağın her şeyin zaten çoktan söylendiğini bilerek hiçbir gerçeğe dalkavukluk yapmayacağını söylediğinde ki bir dilek tut o zaman dediklerinde dileğin yüzlerindeki güleşlerde yaşlılığın kırışıklıklarını görmek olduğunu söylersin de bir deli bilirler seni gece vardır yine de her şeye rağmen anlarsın tutunamamktır işte bu selim ışık.
