en mutlu anında dahi içerisinde bir huzursuzluk duyan kişidir. kuzeye gitse güneyin özlemini duyar, güneye gitse bu kez de bambaşka şeylere ihanet içerisinde hisseder. seçimlerin aslında hep aynı olduğunu fark ederken aslında hiçlikten başka bir şey olmadığını ayırt ederek gülüşler içerisindeki bir yaşamın bireysel bir yolculuktan daha değerli olup olmadığını bir türlü kavrayamayarak kırmızı rengin içindeki baştan çıkarıcılığı siyahın soğuk bilenmezliğinden üstün tutamamak ki sözlükte yazmanın bağlayıcılığından sıkıntı duyarken seni üzecek kimselerin olmadığı anlayıp da gene de iki arada bir derede kalarak her an huzursuz olmak hissiyle her an zamanı kaybediyorum hissiyle mahfolmuş perişan seçimler seni seçerken hiçbir tercihten memnun kalamayarak boğulmak bir günün içerisinde kendine doğru.
