Kotu bir durumdur, en istenilmiycek durumdur. Ama sevilsen, bu sefer kesin sen sevemezsin. Adalet bunun neresinde? Sevmek guzeldir ama platonikse cokda acidir bu bir gercek. Ya cok seversin o duygularla avunursun, beklentisiz bir sekilde belki oda bir gun sever diye, yada o duygulari gomer yol alirsin, sevilmeyi tercih ederek ama sevemedikten sonra sevilmek de bir baskasina aci vermektir. Yani asagi tukursen sakal yukari tukursen biyik, orta yolu yokmu bunun? Sanirim, tercihim yine sevmek.