genis bir arazide ucurtma ucurulmaktadır.derken optimusun aklına dahihane bir sey gelir.bir kişi ucurtmanın ipini tutarken,digeri ipi yere paralel bir sekilde gerer.ipi yere paralel 100 metre kadar gerdikten sonra diger uctaki arkadas,ipe anahtarlığı takar ve aniden ipi bırakır.ip buyuk bir hızla gokyuzune dogru,ip düzleşinceye kadar kalkar.tabi ki iple beraber semalara cıkan anahtarlık,aşağı dogru ivme kazanarak iner.sanki bir muhendislik harikası yaratmışçasına sevinilir,halay cekilir,horon tepilir.ama işin bokunu cıkarmanın vakti gelmiştir.ip yine gerilir ve bu sefer ucuna bir köşesi koparılmış buyukçe bir zeytinyağı tenekesi takılır,sonra ip yine bırakılır.teneke iple beraber yükselir ve en sonunda apogee noktasında ipten ayrılır ve gokyüzünde adeta suzulur,ipten ayrılmıştır artık kim tutabilir onu.en yüksek binaların bile yüksekliğini aşar,tam bu anda bir şey dikkati ceker,kenardaki yoldan bir araba gelmektedir.optimus ve kardesi kafalarında yaptıgı anlık hesaplamalarla havadaki tenekenin gelen arabanın tepesine dusecegini hesaplar ve saniyeler icinde olay yerinden uzaklasır ve tenha bir yerde carpışma anını beklemeye koyulur.beklenen an gelir ve gercektende carpısma gercekleşir.olay yerinden bir kaç gün uğramamak üzere hemen sıvışılır.
