mehmet akif ersoy' un tevfik fikret' e hakaret mahiyetinde söylediği sözdür.
tevfik fikret' in oğlu haluk' un hristiyanlığı seçmesi üzerine mehmet akif ersoy oğlunun destekçisi olan tevfik fikret' e bu şekilde hitap etmiş ve edebiyat tarihimizde yeni bir polemik başlatmıştır.
