üniversitede aşırı hoşlandığım bir kız vardı. geçenlerde aynı otobüse bindik. bu mümkün değildir dostlarım. istanbul'da oturduğunu biliyordum ama avrupa yakası diye tahmin ediyordum, değilmiş. içimden "git konuş bir daha bu fırsatı nah bulursun" diyorum ama yapmayacağım da aşikar. kendimi biliyorum zira. neyse aynı durakta indik . bu da imkansızdır dostlarım. ama oldu işte. resmen her şey istediğim gibi. aynı spor salonundaymışız ulan. içeri girdim. yakın olma çabaları filan. ne yapıyorsun, ne ediyorsun derken. aynı üniversitedeymiş. * sonra seni gözüm ısırıyor diyor gülüyorum. sevinçten bu. komik değil biliyorum. * adını soyadını bildiğim kızdan tekrar ad soyad istiyorum. sonra facebook'tan ekliyorum... hayat işte. ve yine yengeç çıkıyor.
