eş yükselti eğrisi anlamına gelen latince bir terimdir.
topografya haritalarında deniz yüzeyinden itibaren aynı yükseklikte bulunan yerlerin birleştirilmesinden elde edilen iç içe kapalı eğrilerdir. bu eğriler topografya haritalarında eşit aralıklarla çizilmiş girintili ve çıkıntılı çizgiler olarak görülür.
izohipsleri elde etmek için, yeryüzündeki şekillerin, belli yükseltilerle geçen yatay düzlemlerle kesiştiği varsayılır. bu düzlemlerle yerşekillerinin kesişmesi sonucunda aynı yükseltideki noktaları birleştiren eğriler yani izohipsler ortaya çıkar.
izohipslerin görünümü, yerşekillerinin biçimine göre, izohipslerin sayısı ise yerşekillerinin yükseltisine ve seçilen ölçeğe göre değişir.
izohipslerin özellikleri:
-iç içe kapalı eğrilerdir
-birbirlerinin üzerinden geçip kesişmezler
-deniz seviyesinden itibaren çizilir.
-bir eğri üzerindeki tüm noktaların yükseltisi aynıdır.
-0 metre eğrisi deniz seviyesini gösterir
-izohips eğrileri arasındaki yükselti farkı eşittir.
-eğriler arasındaki yükselti farkı az ise harita ayrıntılıdır. büyük ölçeklidir.
-eğriler arasında yükselti farkı büyükse (500 m-1000 m) harita ayrıntıları azdır ve küçük ölçeklidir.
-eğriler arasındaki yükselti farkı sabitken birbirlerine olan yatay uzunlukları eğime göre değişir.
izohips eğrilerinin birbirlerine yaklaştıkları yerde eğim fazla, uzaklaştıkları yerde eğim azdır.
-zirve noktaları en içteki izohipsin içinde nokta ile gösterilir.
-en dıştaki eğrinin yükseltisi en az, en içteki yükselti ise en fazladır.
