dün tekrar okudum kitabı en son 7 sene önce okumuştum, içinden bir çok not çıktı o yıllara ait her ne kadar ilk kitabın filmini defalarca izlesek de kitap yine o "muazzam"lığını koruyormuş, unuttuğumuz ve tadına doyulmayacak o kadar çok şey varmış ki.
okurken serinin her bir kitapta level atladığını farkettim. her bir kitapta harry büyümüş, harry'le birlikte üslüpta büyümüştü. çeviriden mi kaynakladı bilmiyorum ama felsefe taşı'nda aşırı bir türkleşme var. söylenen sözler kullanılan cümleler bir ingiliz'in elinden çıkmışa pek benzemiyor; tabii 7 sene evel bunun farkında değildim. tüm seriyi tekrar okumak, büyülü dünyanın kapısını tekrar aralamak müthiş bir haz veriyormuş.
o kadar eğlenceli ve o kadar sıcak bir kitap ki "bir seri başlangıç kitabı olarak"; harika! ancak harry'nin büyücü olduğunu bilmeden önce yaşadığı dram gerçekten içler acısı.
özetle felsefe taşı'nı tozlu rafımdan çıkarttım ve sihiri tekrar başlattım. *
