Ben sen değilim. Senin gibi düşünemem. Senin yaptıklarını yapamam. Sırf babam olman benim senin gençliğin olduğum anlamına gelmiyor. Herşeyden önemlisi. Ben senin gibi olmak istemiyorum baba. Neden anlamak istemiyorsun?
Beni memur yapmaya çalışmaktan vazgeç artık. Bu sadece beni senden uzaklaştırıyor. Hatta senden nefret etmemi sağlıyor.
Sonra futbol meselesi var. Tek istediğim sadece bir şanstı. Tamam belki yeteneğim yok. Belki tembelim. Bilmiyorum. Çünkü sen bunu öğrenmeni sağlayacak fırsatı hiç vermedin bana. Bahanen hazırdı. Eğer yeteneğim olsaydı beni zaten havada kaparlardı dimi baba. Ama senden beni futbolcu yapmanı hiç istemedim ki ben. Sadece bir şans istedim. Aylık 40 lira. Bunu ödemek zor mu geldi sana? Sakın yalan söyleme. O zamanlar durumumuz hiç fena değildi. Şimdi televizyonda benim yaşımdaki futbolcuları izliyorum. Orda ben olabilirdim şimdi. Tek bir telefon yeterdi senin için. Ulan ertuğrul sağlamın takım arkadaşıydım diye övünen sen değil misin? Neyse.
Futbol işi için artık çok geç. Şimdi yönetmen olmak için bütün hayatımı adamaya hazırım ben. Peki sen ne dedin? Yapamazsın. Tek yaptığın bana köstek olmak baba. Baba hiç inanmadın .Sen benim nasıl bir hayat yaşayacağıma çoktan karar vermişsin zaten. Ama hayır. Ama senin istediğin olmayacak. Çünkü Bu benim hayatım. Belki yanılıyorum, belki sen haklısın. Umurumda değil. Ölmeden önce en azından denedim diyebileceğim ya o bana yeter.
