hayattan beklentilerini en aza indirgemiş insan tipidir. böyle bir evreden geçmişliğim var, bu gibi zamanlarda genelde evden çıkmaz insan, dolaptaki dibi kalmış yiyeceklerle yetinir, yemek almaya değil söylemeye dahi üşenir, aç kalır. zaten canı da istemez belli bir süre zarfından sonra, unutur. dışarı çıkacağı varsa şayet otostopla yolunu bulur, otobüs beklemez. arkadaşının yiyeceğinden otlanır, birasına sulanır. sebebi parasızlık değil; içinde bulunulan ruh hali. tecrübeyle sabit.
