Çözmüşsündür, tamam derim, tebrik ederim, saygı duyarım. Ama nasıl çözdüğüne de bakarım.
Kimse istemez tabii kan akmasını ama onca kez sana karşı tavır almış, halkına, birliğine, insanına zarar vermiş bir topluluğun karşısına geçip "buyurun anlaşalım" dersen sikerler affedersin.
Lakin ki siken olmadı. Evet. Tebrik ediliyor hatta.
Her millet, her devlet anlaşabilir teröristlerle, herkes masaya oturur. Onların istediği de o zaten. Senin onlarla masaya oturman demek, yenilgiyi kabul etmen demek, "buyurun biraz da böyle sikin ülkeyi" demek. Ama adam ne yapıyor? Çıkıyor kürsülere, "terörün sonunu getirdik" diye naralar atıyor. Olum bir şey deyin lan. Kimseden duymadım böyle bir şey. Bir tek bana mı böyle geliyor bu olay?
Yaptığım faşistlik mi bilmiyorum, öyle düşünüyorsanız asıl o teröristlerin faşistlik yaptığını hatırlayın derim ne diyeyim.
Diyeceğim o ki bundan sonra şehit olmayacaksa kimse, elbette sevinirim...Ancak bu "barış" şekli cidden hoşuma gitmiyor, ki gurur duyulacak da bir şey değil bana göre.
