Yoruldum... Artık bazı seylerı saklamaktan yoruldum. Vıcdanımın sesını dınlemek ıstıyorum. Ama ızın vermıyor kalbım. korkuyorum ...
Hayat bana son bır sans verdı. Benı yenıden hayata kazandıran, ellerımden tutup benı kaldıran, daha turlu turlu guzellıklerını sayabılecegım bı sans. Ama ben yapamadım ! Bilmıyorum soylemelımıydım daha once ? Daha onceden soyleseydım yanımda olur muydu kı sımdı ? Kafam o kadar karısık kı ..
Ne nefes alabılıyorum, ne bagırabılıyorum, ne ıcımı kımseye dokebılıyorum sozluk !
Hıb bırsey yapmak ıstemıyorum. Kolumu kaldıracak takatım kalmadı artık. Ben boyle olalım dıye saklamadım ben boyle olmayalım dıye sakladım.
O benım son sansım. O bana rabbımın verdıgı son sans. O benım sonum...
Bana eskısı gıbı bakabılse, eskısı gıbı davranabılse, unutabılse, unutabılsek ...
