"belki de insanlar kendi kendilerini düşünmek, hayaller kurmak için yeteri kadar yalnız kalamadıklarından anlayışsız oluyorlardı."
"kendi"ni "biz"e "çok tanıdık" anlatan bir adam, aylak adam.
parayla işi yok, çalıntı para yiyor,"kendi"nden başka hiç bir engel yok ona, toplumla olan sorunuyla nefretle omuz omuza ama yine de bununla barışık. aradığını bulamayacağını bile bile durmadan arıyor "o"nu, o "arayış"ların adamı,"aylakım ben" diyor ne iş yaptığını soranlara.
tam aradığımız hayat aslında, sadece "benliğimiz" engel olsa bize, ne para ne pul ne de mutluluk peşinde, sadece silik bir amaç içinde olsak, hepimiz birer "aylak" olsak,"olmayan"ları arasak ve "yanlışlıkla" "kendi"mizi bulsak,
ne güzel, güzeldi.
