yalnız başta huzurludur. sonra insanın ihtiyaç duyduğu sevgi ve ilgiyi görememesinden boku çıkar. bıkkınlık, durgunluk verir. sanki hayat, herkesin önünde donunuzu kafanıza kadar çekerek sizinle dalga geçiyormuş gibi. her insan sizden daha mutludur. hayat bir tek size çelme takmıştır. eve, işe gidesiniz gelmez. pişmanlıklarınızı hatırlarsınız. kahrolursunuz. uzakta bir yerde ışık görürsünüz belki. ama o ışık çok uzaktadır. sizi kurtaracak olan kişi, sanki ta fizan'dan gelmiştir.
yalnızlık acı ve bedbaht, yalnız başına yaşanıldığı için.
