her sabah balkonda bulunan saksımıza envai çeşit yiyecekler gömülü buluyoruz. yeri geliyor topkek, kanlı kanlı bir kemik ve yarısı yenmiş kabuklu yumurtalar.
allahım veba bulaştıracak hayvan bize.
aslında ilk büyük ve en büyük hatayı bu senenin başında taşındığımız evin balkonunda 20 kadar cevizi derin, cam bir tabakta unutarak yaptık.
sabah kalktığımızda hepsini çalmıştı. bir kısmınıda saksılarımıza gömmüştü.
çok tuhaflar, çok...
karşımızdaki binanın panjurunda kafasını yukarı kaldırarak ve ağzı açık şekilde saatlerce duruyor. güneşte geçmiyor beynine. ölü gibi tuhaf bir şekilde duruyor. ve sonra, saatler sonra gidiyor.
bugünde meyveli topkek bırakmış karga kardeş. hepsi geldiği gibi çöpe gidiyor tabii ki.
artık kızıyorsada kızsın napalım yani, hastalık kapmaktan iyidir.
yani benimle ters giderse, ömründe bir karıncayı incitmemiş ben; yemin ederim ruhsatlı tabancamla alayını vururum ve dönüp arkama bakmam, anlıyor musun? bakmam.
