th. thomson osmanlı devrindeki ehli kitabın durumuna bakarak yayımladığı araştırmada şöyle der: ''osmanlı coğrafyasında insanlara zulmedilmemesinin temel nedeni, islam'ın ve kur'an'ın inanç merkezine insanı yerleştirmesidir. kul hakkı gibi kavramlar islam'da çok büyük yer tutar. bu nedenle müslümanlar insanlara yapılan muamelede son derece titizdirler. inancın merkezine insanı koyan bir dinde, insana zulüm olabilir mi?''
batılı olup da az çok makul olabilen insanlar dahi anlamıştır bu gerçeği. islam'da insana zulüm olmaz.
cihad kelimesi esas itibari ile cehd kelimesinden gelir. yani 'gayret'ten.
allah yolunda, kelimetullah yolunda gayret ve çaba sarf etmek manasındadır bu kelime. öyle eline kılıç alıp, önüne geleni kesmek değildir. bu kelimeyi açıklamak için kitap üzerine kitap yazılmıştır.
bir kelimenin ıstılahta ifade ettiği manayı bilmeyip, basit değer yargılarıyla olayı genelleştirirseniz, bu tür yanlış sonuçlara varmanız son derece doğaldır. islam'daki savaş nedenleri, savaş kuralları hep bir emirler dizisine bağlıdır. hz. peygamber katıldığı hiçbir savaşta düşman ok atmadan, düşmana ok atılması emrini vermezdi. fıkıh kitaplarına bu kural da geçmiştir. düşmana alevli ok atmak, mekruh kabul edilmiştir. ayrıca peygamberimiz her savaşta savunmada kalmıştır, düşman saldırmadan saldırı emri vermemiştir. tüm bu kaideler islam'daki 'adil savaş' ilkesini gözler önüne serer.
islam'daki savaş bile ''fair-play'' kurallarına uygundur.
ne demişti hz. peygamber?
''ben rahmet peygamberiyim, ben savaş peygamberiyim.''
