ellerini fesleğene uzatip şöyle bi sallarsin, yapraklar bi o yana bir bu yana sallanır, ve etrafa çok güzel bir koku yayılır.. içinden şunu düşünürsün; "nasıl böyle güzel kokuyo bu meret?" işte bazen öyle zaman olur ki fesleğene dokunsan bile o kokuyu alamazsın.. fikrimce yaşama sevincini kaybetmek fesleğenin kokusunu almamakla eş değerdir...
