hala insan olduğumuzun kanıtıdır başbakana acımak.
evet, acıyorum başbakana. sonuçta hepimiz dünyaya bir kez geliyoruz. kimimiz başbakan gibi şanssız oluyor ve daha küçüklükten itibaren faşizm aşılanarak bir tarikat ya da cemaatin eline düşüyor. bir kukla olarak yetiştiriliyor ve bir planı yürütmek için bir ülkenin başına getiriliyor.
ve her plan parçası gibi işi bitince en cani şekilde bir kenara fırlatılıyor.
artık dünya onu kara leke olarak anacaktır. belki bundan 50 yıl sonra, belki 100 yıl sonra. bilemem, ama bir gün tarih onu hiç iyi yazmayacak. hizmet ettiği şey bir gün çökecek ve yaptığı her şey boş bir uğraş olacak.
boşa yaşamış biri olacaktır recep tayyip erdoğan. işte bu yüzden acıyorum ona. keşke o da şanslı doğanlardan olsaydı da yetiştirilmeseydi;
yetişseydi.
kendisine sorsanız ne der bilemem ama şu bir gerçek;
asla bizim gibi olmayı öğrenmemiş biri o. asla empati kuramayacak şekilde eğitildi. kapitalizmin bir dişli olarak tasarlandı. bu yüzden kapitalizme maruz kalanları anlayamaz. bir dişli ne kadar özgür olabilir ki?
acıyorum başbakana;
keşke canavarın bir parçası olmasaydı da insanca yaşayabilseydi.
sonuçta bir kez geliyoruz dünyaya, insan olarak yaşamak hepimizin hakkı.
