... sonra, sevinçleri yerle yeksan olmuş adam gökyüzüne baktı. 'yalnızım' dedi. gerçekten de yalnızdı. katran karası bir perde inen yüreğini duydu. 'umut var' diyordu o ses. adam koştu. kilometrelerceymiş gibi gelen yollarda saatlerce koştu. bir banka oturduğunda baygınlıktan uyudu. gözlerini açtığında, gün kızıllığını yaymak üzereydi.
