esra erol kişisinin vakti zamanında sarfettiği "jipimle giderken otobüstekileri görünce ağlıyorum" lafının aklıma gelmesiyle tekrardan irdelemek gerektiğinin farkına vardığım durumdur. çoğunluğu böyle bir; buldumcuk, ne oldum delisi olmuş ünlü oldu diye.
bakın örnek veriyorum sadece. bradley james. adam artık yakışıklılıkta master yapmış. bir erkek olarak her zaman imrenmişimdir bu herifin tipine. adam metroyla sete gidip geliyor.
ya da ne bileyim benedict cumberbatch. herif oyunculukta çığır açmış, sherlock ve star trek'te oyunculuk anlamında ilahi seviyeye ulaşmış neredeyse. ama adam gidip bir yakının partisinde saçma sapana soldan yaklaşan limitte dans edebiliyor. bunun kameraya çekilmesine ise hiçbir şey demiyor.
