ben küçüktüm sağ sol olayları konuşulması yasak bir kavramdı ailelerimiz böyle tembihlerdi bize...
mahale delikanlıları vardı biraz serseri biraz haylazlardı...
domuz burnu ayakkabı giyer, habire kavga ederlerdi, bu gençler mhp yi bilmeselerde ülkü ocaklarına giderler kavga çıkınca oradan adam toplama diye birşey vardı onu yaparlardı...
düşündük doğru değil bu dedik biz burada yer almamalıyız dedik almadık...
gel zaman git zaman güzel insanlarla tanıştık bize kitap okuyun dediler, sanat filmleri tavsiye ettiler ellerindekilerini paylaştılar, mizah dergilerini verdiler bizlere, mustafa kemali anlattılar, nazımdan bize ''herşeyimizi paylaşırız yarin dudağından gayrı'' cümlesini öğrettiler o zamanlarda akp daha hortlamamıştı. neyse konumuza geri dönelim insanı insan yapan değerler vermeye başladılar sosyal, yardımsever en önemlisi düşünen sorgulayan bir biray haline gelmemiz için bize yol gösterdiler. bizlerinde çabası bu yönde oldu tabi, aklın yolu bir,
din ile siyasetin bir arada olmaması gerektiğini o yaşlarda anladık biz peki neden olmaz bir arada? din hepimizin ortak bir değeridir, dini ön planda olan kişilerce yapılan siyaset ona oy verenleri müslüman vermeyenleri hristiyan yapar, halkın gözünde ve kutuplaşma başlar içten içten kemirilir bir ulus, büyük önder mustafa kemal bunu ozamanlarda görmüş ve laiklik demiş ...
şimdi neden karşıyım akp ye...
ben müslümanım, recep bey müslümanlara bu ülkede haksızlık yapıldığını düşünüyor ise din ve devlet işlerine karıştırmadan yasaları değiştirebilir, bunu kimsenin gözüne sokmadan yapabilirdi ama öyle olmadı imam hatiplerin sayısı 3 e katlandı imam hatiplere askeriye yolu açıldı. benim türbanlı kızım dedi başı açık olana benim diyemedi. haddi olmayan ve o seviyede olmayan bir çok kişiyi yersiz makam sahibi oldu tüm şehirllerin valilerine bakılabilir...
bir ulus için için kemiriliyor.
fikir mühendisine göre bizim yaşamamız bile mucize bende diyorum ki ben buraya bir çok sebep yazdım solcu olmam ile ilgili buyur sende akp li olmanın nedenlerini yaz ama açık yüreğinle yaz bunu...
