Gezi olayları iyi yönetilemeyen kriz olarak Türkiye tarihine geçti diyen pek çok analiz yapıldı son haftalarda. Barışçıl ve ufak çaplı başlayan bu toplumsal muhalefet, eğer daha önce pek çok kereler yapıldığı gibi kendi hâline bırakılmış olsaydı sönümlenip gidecekti. Hükümet ilk kez toplumsal muhalefet ile karşılaşmıyordu. Muhalefet ilk kez sokağa çıkmıyordu. Genellikle her iki taraf da birbirinin aşağı yukarı nasıl davranacağını kestirebiliyor ve bu tahminler üzerinden giderek bir strateji belirliyordu.
Oysa bu sefer beklenmedik bir durum oldu. Siyasal iktidarın aldığı baskıyı artırma kararı, uyguladığı orantısız güç, müzakereye yanaşmama tutumu ve giderek sertleşen üslubu ile krizi sürekli olarak tırmandırdı. Neden aşağı yukarı on yılı aşkın bir zamandır yönetme konusunda deneyim kazanmış bir iktidar dışarıdan bakan herkese son derece akıldışı gelen bir tarzda bu süreci yönetti? Ne oldu da ülkeyi ikiye bölecek, devleti sadece yüzde ellinin devleti yapacak bu kararlar uygulamaya konuldu?
