yabancılaşarak bakılması travma yaratabiliyor. bakmayın sakın. bir pazar günü "anam noluyo tövbe bismillah" diye uyanıp da balkondan bu etkinliğe baktığınızda, halen afyon patlamamışsa, günün geri kalanını hayatı sorgulayarak geçiriyorsunuz.
çık abi ülkeden, türk olma, çık, ecnebi ol, öyle bi bak bakalım. davulla zurnayla geçiliyor kapının önünden, soruyosun "nedir bu hengame" diye, "sevişecek bunlar akşama" diyorlar. sanırsın kuş yeni ötüyor sevişeceklerden erkek olan pezevengin. dahası da "lan bura için muhafazakar ülke diyorlardı, bunu niye duyuruyonuz" diye soruyosun, dövüyorlar adamı. siz sevişin dayağı ben yiyeyim oh ne güzel valla, bakkal yusuf pezevengi iki bira fazla satıcak diye, hep onun oyunu bunlar, milletin sevişmesinden rant sağlıyor it, hiç sevmiyorum, limonun tane 1 tl olur mu lan, aldım bunu ayağımın altına dövdüm.
ulan hadi ecnebi de olsan, tamam eyvallah evlenecek kişileri anlarsın da, diğer türü de var, bindiriyolar çocuğu atın üstünde, önünde göbek atıyorlar, "çükünü kesçez senin" diye. böyle bir ortamdan sağlıklı birey çıkar mı? çıkmaz, anca nolur? bakkal yusuf, çükü düşsün rantçı pezevengin.
