sınav gününü karıştırmak şeklinde vuku bulursa feci olur. şöyle ki;
deli hafızam olmasına rağmen acayip günleri karıştırırım. sınav günü de her zamanki gibi uyuyamadım, sabah 5 de uyuyakaldım ve 7 de uyandım. kalk metro bekle aktarma yap sonra sınav yerini bul falan filan bir sürü iş. annemle beraber çıktık evden, metroya bindik. ben insanlarla dalga geçiyorum, ulan bir sene çalışmışsın daha ne yanında defter getiriyorsun falan diye. tam ege üniversitesi metro durağına 2 durak kalmış, insanların elinde kitapların üzerinde edebiyat yazdığını görüyorum. ben fenden sınava gireceğim lan diyorum. bir hışımla sınav giriş kağıdını çıkartıyorum ayın 22si yazıyor. bugün ayın kaçı? ne bileyim ben bugün pazar. sınav dediğin pazar günü olur diyorum. cep telefonunu çıkartıyorum ve gözlerim birden büyüyor. hassiktir diyorum. bozuntuya vermeden anneme geri dönelim nüfus cüzdanımı unuttum diyorum. durakta iniyoruz. anneme anlatıyorum böyle böyle. kadın şaşırıyor, insan sınava gireceği günü unutur mu diyor. sonra da napçağını şaşırıyor, gülüyor. metroya biniyoruz, eve gidelim kahvaltı yapalım diyor. kahvaltı sofrasına oturuyoruz, ağzımdan lokma geçmiyor. bir öküz oturuyor. hiç kimseye söylemeyelim diyorum tamam canını sıkma diyor. ve neyse ki kimse aramıyor.
