onca sınavda bir tanesini bile açıp da yemediğim şekerlerdir. o stres varken insanın canı birşey yemek istemiyor ki. sınav öncesi evdekileri tembihliyorum sakın kahvaltı yapmam için ısrar etmeyin sınav sabahı diye. sonra sınav yerine giderken bir simit alıyoruz ve ben sadece yarısından biraz fazla yiyebiliyorum. o şekerler ise her zaman sınav çıkışında kardeşim, komşunun 2 yaşındaki melek kızı ve annem arasında paylaşılıyor. hatta geçen yılki ygs nin çok zor olduğu dillere destan olmuştu. ben o sınav çıkışında hüngür hüngür ağlarken kardeşim yanımda o dandik şekerleri yemekle meşguldü. *
