gece saat iki civarı, beş altı arkadaş pilavlı bir cemiyetten dönüyoruz. kakara kikiri yaparaktan dini sohbetimizi devam ettirirken "aoaooaavvvv" diye polis sireni öttü ve zınk diye yanımızda ekip otosu bitiverdi.
- gençler naapaysınız habu bu saatte?
+ eve gidiyoz abi, feyizli bir cemiyetten geliyoruz inşallah.
- kimlikleri göriyim.
amınakoyim hayatımda hiç kimlik taşımadım, hep de böbürlenirim bana kimse kimlik sormuyo diye. bu bir ilk.
- hımm sen geç sen de geç hımmmm.. senin kimluğun nerde lan?
+ yok abi evde unutmuşum valla.
- siz gidun, sen bizle gel.
+ abi allaşkına bırak evde ya valla gel beraber gidelim istersen. memleket trabzon'mu abi?
- he la nerden anladun?
+ bende trabzonluyum abi, amınakoyim o aziz yıldırımın ben! alanziyoya da hiç fırsat vermediler be aaabi.
- he la vallaha öyle.. neyse hade git sende, eve gidince ara hee, merakda koma beni. ehehehe
