çok seviyorum seni kerata. hayatta en çok sevdiğim ve de en çok kızdığım şeylerden birisin. ta ki çocukluğumdan beri. 7 yaşındaydım annem ile babam sordular: oğlum bir kardeşin olsun ister misin? direk cevap verdim hayır istemiyorum diye. onların ne sevgisini, ne de ilgisini paylaşabilecek yapıda biri değildim çünkü ta o zamanlardan belliydi bu sevgi, ilgi açı biri olacağım. elbette ki beni umursamadı ailem sen doğdun. ellerimde büyüdün. bütün bebekler anne, baba der ilk sözlerinde. sen ne dedin biliyor musun? abi." hiçbir zaman unutamayacağım en güzel anım konuştuğun an.
çok kıskandım hep seni biliyor musun? benim çocukluğumda sahip olmadığım tüm özgürlükler sana sunuldu ailem tarafından. ben küçücük bir okul bahçesinin dışına çıkmak için bile izin isterken sen koca köyde gezme hakkına sahiptin yanında biri olmasa bile. ne zaman ikimiz televizyonda ne izleneceği konusunda kavga etsek hep senin istediğin olurdu, annem; babam öyle uygun görürdü çünkü. çok farklıydık birbirimizden seninle. ben ne kadar yumuşaksam sen o kadar serttin, ben ne kadar duygusalsam sen bir o kadar taş gibiydin. ben senin başın sıkışınca seni kurtarabilecek bir abi olamadım affet beni, denedim çok denedim ama yetemedim muhtemelen. ama sen hep kendini kurtardın. sen ortaokula geçerken ben uçtum yuvadan, sen ise farklı bir hayata başladın, farklı bir şehirde. başarılı bir öğrencilik hayatım olduğu söylenebilir ama her zaman senin benden çok daha iyi olacağına inandım. çok daha iyi olmanı istedim. hala da olacağına eminim. ben senden uzakta iken ergen oldun, sana yaklaştığımda ise benim tanıdığım insan değildin artık. sende olmamasını istediğim her şey vardı. yaklaşmaya çalıştım sana, değiştirmeye çalıştım seni; elimden geleni yaptım, her yolu denedim bir kere bile yaklaştırmadın beni kendine. burnunun dikine gittin. çok üzüldüm ama bir kere bile kızmadım, kızamadım sana. inandım. dedim ki düzelecek o benimle aynı kandan bugün olmazsa yarın düzelecek. bir şeylerin farkına varacak. doğru adımlar atmayı o da öğrenecek.
dün ilk emarelerini gösterdin o doğru adımların bana. yaşadığın bir olayı, olay içindeki tutum ve davranışını anlatarak. bana benzemen değil derdim, benim gibi olman da değil. sadece doğru adımlar atman ve sana söz veriyorum sen yanında olmamı istediğin sürece her attığın adımda yanında olacağım. yanlışsa doğru yapmak için çalışacağım. doğruysa eğer daha da güçlü basman için yere elimden geleni ardıma koymayacağım. gücüm yettiğince değil, fazlasıyla: ömrüm yettiğince.
