retro futuristik bir anime olmasıyla daha çok sempatimi toplamıştır. bountylerin televizyonda reklamının yapıldığı big shot programı çok hoştur. her bölüm bir session olmak üzere, her bölümün adı da bir müzik tarzı ve ya bir jazz, blues klasik şarkılarından etkilenilme isimlerdir. son iki bölüm kanımca en can alıcı bölümlerdir. keşke bu kadar kısa olmasaymış ve karekterlerin geçmişleri üzerinde biraz daha durulsaymış. ee spike'ında dediği gibi geçmiş o kadar da önemli değil. ein ve eduardo biraz daha arka planda kalıyor gibi gözükseler de hikayelerin gidişatında fazlasıyla önemli karekterlerdir.
jenerikte de çalan güzelim şarkı için:
(bkz: the real folk blues)
