Şimdi saat 08.00 da hastaneye gittik biraz beklettiler sonra yatışım yapıldı. Bekle bekle öldüm doktorum da birsürü ameliyata girip çıkıyordu. Saat 15.00 civarları sedyem odamın önüne geldi. Kalp atışlarım hızlandı. Herkes ameliyat kolay diyordu. Yattım sedyede korkuyordum sonuçta ilk ameliyatımdı. Ameliyattane girişinde biri vardı doktordu galiba. Koluma birşey taktı. Daha sonra o girişe serum takmışlardı da neyse. Beni olusturdular falan filan. Sonra komik doktor beni güldüre güldüre ameliyathaneye soktu. Domuz bir hemsire girdi. Sırtımı açtı. Çok utandım. Lokal anestezi olacaktım. iğneyi bir bastı. Ömrümden ömür gitti. içine çekme kendini diye kızdı sinirlendim ben de. iki doktor elimi tuttu. 4-5 defa o iğne bana girdi çıktı. En sonunda vazgeçtiler. Koluma bir iğne yaptılar uyuştum yatirdilar iç çamaşırı çıkardıklarını hatırlıyorum sadece. Sonra kafamın altına birşey koymuslardı. Doktora başladılar mı diye sordum. Çoktan başladılar dedi. Yani ben doktor diyorum ama onlar doktordu galiba. Neyse bir bardakta pisliği gördüm ama hiç kıl görmedim nedense. Neyse sonra sedyede yatirdilar. Ama ben gözümü açamadım halbuki benden bir önceki hasta çok iyi gorunuyordu guluyordu. Ben çok kötüydüm. Yatağa yatirdilar. Bakın bunu hiç unutmayın sıvı tuketmenize izin verdikleri zaman ilk önce mutlaka kahve için ya da kafeinli birşeyler bunu mutlaka yapın yoksa baş ağrınız ölene kadar hiç geçmez. Bir ara sancıyla uyandım. Belden aşağısı uyusuk olduğu için çişimi çok zor yaptım kalıcılık gibi birşeye ama hiç utanmadım çok korkunç şu anda dren taktılar evdeyim yarın da dren çıkacak çok korkuyorum açır diye o ameliyata kolay diyen insanları allah kahretsin çok aciyor canım çook.
