amerikan traşlı saçlarım pembe kalpli beyaz pijamam ile tam bir ailesine göre giyinen saçını kestiren türk çocuğuyum.
o günü gerçekten anlamadım. ne oldu ne bitti. sadece artçı deprem, 6.5-7,4, enkaz, şehir efsanesi, yardım gibi kelimelerin ve tanımların asıl anlamları o günlerde aklıma kazındı.
korkunun ne demek olduğunu sanırım o zaman öğrendim. aslında yıkılan bir enkazın içinden çıkmadım. etrafımda da yıkılan bir yer yoktu...
