ikna metodolojisinin kafa çatlatır zorluğu nedeniyle rengarenk/ebruli bir kaosa yollanacağınızın habercisi durum. aşk başlı başına bir yalan olduğundan, onu az çok gerçeklikle buluşturacak fenomen zıt fikirin varlığıdır. ayrıca bu şekilde aşk denen meretin ihtiyaç duyduklarını edindikten sonra nasıl monotonlaşarak yeni heyecanlar için rüzgar üretip yelken doldurduğunu da görebilirsiniz. o bir simulasyon, deneme sürüşü, pist zorlu ama, finishde ödül yok.
karşı görüşün elinde bulunanların miktarı ilişkinin süresini kısaltır ya da artırır. tez, antitez hararetli tartışmalarının vardığı nokta; aşk dediğin, daha sonra kolaylıkla doldurulabilecek boşlukla fikri münasebetin ürettiği dilemmadır. bildiklerini dibine kadar bel altı vurmak deyimini uygulamak zorunda kalmakla sevdiceği- aman sevsinler- kırmamak arasında yaşanan med cezirler, daha önce yaşamadığınız çelişkiler, onunla bu arasındaki arafta uzun bir mola.
diyelim ki başarılı oldun potanda eridi tükendi kişi ve ram oldu fikirlerine. e ne oldu? sıradanlaştı işte her şey, sen de o da, fikriniz de. ardından "ilişkimizde eski heyecan yok" olmaz tabi; zıtlık bitti, heyecan gitti, ikiniz de koalaya döndünüz. ye akşama kadar uyuşturucu içeren okaliptus yapraklarını, bön bön bak. ya da git yeni bir tane bul, zaten öyle olur. sizin ben aşk dediğinize ne diyeyim, nerelere gideyim, başımı hangi taşlara vurayım, oy ben öle...! lan banane be. birden gaza gelmişim....
