kimi zaman bir anda sizi terk ediveren -çok özür dilerim, fakat bunu demeliyim- sürtüktür. sürtüktür diyorsam ağzımın bozukluğundan değil, öyle deli, öyle sağı solu belli olmayan bir felek olduğu için. kafasına estiğinde tutup buhranlı dünyalar kurdurtur size, kafasına estimi de kendi fırtınasına sizin kelimelerinizi de katıp garip bir ışığın içine çeker cümlelerinizi.
bir anda terk eder insanı. haftalar, aylar, yıllarca dönmediği olur. eski yazdıklarınızı okudukça sinirleriniz bozulur. "bir kez daha deneyelim!" diyerek masaya oturur fakat kendi kendinize rezil olursunuz. yapacak bir şey yoktur. içten parıldayan bir dilek belki.. belki bir satırda yazdığınız cümleden kendinize geleceksinizdir.. belli olmaz, olmuyor.
