okuduğum bölümden * nefret ediyorum sözlük. hani derdim matematik değil en sevdiğim ve başarılı olduğum derslerden biridir. ama öğretmen olma düşüncesi beni mahvediyor. insanların bölümümü küçümsemesine dayanamıyorum. eğer çok severek okusaydım gram umursamazdım başkalarının düşüncelerini ancak benim gönlümde yatan başka bir bölüm var, bu yüzden dışarıdan duyduklarım acıma tuz biber oluyor.
sınava girdim yeniden yıllarımı harcamak pahasına belki kurtulur da giderim diye. ama o da olacak gibi görünmüyor. bilemiyorum geleceğim ne olacak bunu düşünmek bile istemiyorum.
zaman akıp geçiyor ve ben hayatımı bir türlü rayına oturtamıyorum. hani insan hep daha fazlasını hakediyormuş gibi düşünür ya. bulduğum hiç birşeyle yetinemiyorum ben de. sanki hep daha fazlasını hakettiğimi düşünüyorum. ama gerçek tabloyu göremeyecek kadar da körüm. olmayınca olmuyor işte ne kadar paralasan da değiştiremiyorsun kaderini.
aylar sonrasında gelen neşeli edit: bir kaç gün sonra yeni bölümüme kayıt olmaya gidiyorum sözlük. uçuyorum lann.
