en özlü ifadeyle "akp % 48 oy aldı, chp %20. meydanlarda ip sallayan mhp meclise girdi, 27 bağımsız milletvekili oldu" biçiminde ifade edilecek durumdur. ancak bir de konunun derinine bakalım:
2007 seçim sonuçları chp için bir yenilgidir. dsp ile birleşmesini de gözönünde bulundurursak oylarının bu seçimlerdeki küçük artışı bir artış değil, geçen seçimlere göre aldığı oyun da gerisine düşmek demektir. chp kalesi olarak ifade edilen illerde bile akp'nin oylarının fazla çıkması chp'li yöneticilerce "mantıksızlık" olarak addedilmektedir ki hiç de mantıksız değildir. chp'ye verilmeyen her oy; tüm politikasını laiklik-anti laiklik kutuplaşması üzerinden ayağa kaldırılmaya çalışılan bir korku politikasına, kürsülerden faşizan "ordu göreve" çağrılarına tepkiden başka bir şey değildir. talihsizliktir ancak chp için değil, akp'ye giden oylar için...
asıl yakan sorun, chp'ye tepki duyanların umudu yanlış yerlerde arayıp kendini oy vermek zorunda hissederek beş para etmediğini bilse de akp'ye hücum etmesidir.
chp oylarının nerede olduğu, il il peşisıra darbe şakşakçılığıyla yapılan mitinglerde toplanan milyonlarca insanın nerede olduğu soruluyor durmadan. "bu işte bir mantıksızlık var"* deniyor.
bu insanlar nerede mi? işte orada, o sandıklarda...
peki sonuç; geçelim burjuva kalemşörlerinin "halk tercihini yapmıştır, demek ki istediği budur" lafazanlıklarını. bin bir manüplasyonla yönlendirilen halk bir tüm beklentisizliğine rağmen o sandıklara gömülmüştür. ama kazanan bellidir. hemen seçim sonrası ağzı kulaklarına vararak açıklamalarda bulunan bayan sa'dan da anlaşılacağı üzere kazanan sermaye olmuştur. hem de kırıntılarla debelenmeye mahkum edilen ve daha da edilecek olan emekçilere rağmen yine onların oyuyla...
